Een frietje met stoofvlees en mayonaise

Ik ben geen intensieve blogger, zoveel is ondertussen wel duidelijk. Een gepassioneerde schrijver, absoluut. Verknocht aan het in woorden gieten van ideeën. Verslaafd aan de juiste verwoording vinden om de lezer van een visie te overtuigen of op zijn minst in diens gedachtenproces bij te staan. Maar meestal zien mijn persoonlijke teksten – niet te vergelijken met de teksten in opdracht, uiteraard – het daglicht niet. Ik schrijf voor mezelf. Schep orde in de chaos. Zie het computerscherm als een gigantisch doek waarop ik als een expressieve schilder mijn ideeën, zorgen of problemen uitsmeer en klieder, om een stapje achteruit te kunnen zetten, mijn gestructureerde warboel te aanschouwen en een nieuw perspectief te ontdekken.

Lees verder “Een frietje met stoofvlees en mayonaise”

In de schaduw van mijn imago

Het valt me al langer dan vandaag op dat ik mijn leven altijd heb geleid volgens verwachtingen. Voornamelijk van de omgeving en buitenwereld, maar vaak ook van mezelf. Maar daardoor leefde ik altijd in anderen hun schaduw of als een falende poging van mijn eigen hoge eisen.

Lees verder “In de schaduw van mijn imago”

Orde in de chaos

Het valt me op dat “Orde in de chaos scheppen” de samenvatting is van alles wat ik doe. Mijzelf, mijn job, mijn leven, mijn reisplannen, … Alle problemen lijken te worden opgelost door wat afstand te nemen en systematisch te beginnen opruimen. Al is dat niet altijd een gemakkelijke opdracht.

monkey

Lees verder “Orde in de chaos”

Roelie trekt de wijde wereld in

Op 27 augustus maakte ik, eveneens op Facebook, mijn plan bekend:

Ik trek erop uit. Ik zoek de wijde wereld op. Vega – mijn hond – en ik vliegen in januari naar Canada, voor onbepaalde tijd.

Lees verder “Roelie trekt de wijde wereld in”

De herkenbaarheid achter het clownsmasker

Op 26 februari 2017 deed ik op de sociale netwerksite Facebook mijn “coming out” als een jongeman met een depressie.
Coming out? Da’s een rare verwoording? Nee hoor! Het viel me op, door er zelf doorheen te worstelen, dat er een enorm taboe heerst rond mentaal welzijn. Alles moet altijd fijn zijn, iedereen toont online alleen zijn gelukkige zelve, en in mijn gevoel zeker als man moet je altijd sterk en content zijn.

En dat taboe mocht eens doorbroken worden. En laat dat dus voor iemand met meer dan 1000 “vrienden”, die zich duidelijk te veel met online imago bezighield, wel degelijk een coming out zijn. Hier vind je mijn verhaal.  Lees verder “De herkenbaarheid achter het clownsmasker”