Het valt me al langer dan vandaag op dat ik mijn leven altijd heb geleid volgens verwachtingen. Voornamelijk van de omgeving en buitenwereld, maar vaak ook van mezelf. Maar daardoor leefde ik altijd in anderen hun schaduw of als een falende poging van mijn eigen hoge eisen.
De kunst van het niet druk te hebben
Ik roep op tot een sociaal experiment. Als je een bekende tegenkomt – en dat mag familie, vriend, kennis, collega of onderbuur zijn – stel hen dan de simpele vraag “Hoe gaat het?”. Houd ondertussen in je achterzak je mobieltje of een notitieboekje klaar om het overkoepelende antwoord te noteren. Tel aan het einde van de dag eens op hoe vaak het antwoord druk of zelfs een ondertussen standaardformulering druk druk druk klinkt?
Roel "Cas" Goris 