Wie ben ik?

Of eigenlijk beter “wie zijn wij?”

Wie mij kent, of zelfs maar tegen het lijf liep in 2017 of 2018, heeft het al gemerkt: die Roel, die gaat nergens meer naartoe zonder zijn trouwe viervoeter Vega. Vier poten en twee handen op één buik. Liefst nog de buik van de viervoeter, want met een beetje krabben op het buikje krijg je haar rustig en tevreden. En bij mij kietelt dat toch maar.

Roel en Vega dus, dat zijn wij! Twee doldwaze figuren, de ene menselijk en de ander honds, maar allebei verzot op avontuur. In januari 2019 vertrekken wij op ons grootste avontuur ooit: zonder einddoel en zonder vast plan reizen wij met het vliegmasjien naar Canada. We kopen er een woonbus en verkennen het land. De natuur, de mensen, de cultuur, de rust en stilte, … Oh Canada, wij zijn er klaar voor.

Maar wie was ik, Roel, voor dat avontuur begon?

Op LinkedIn vat ik het samen als “Magiër der geschreven woord”. Je merkt aan dit korte tekstje vast al dat lyrische omschrijvingen de bovenhand krijgen wanneer ik mijn pen de vrije loop laat. Dus wel, laat dat schrijven – lyrisch maar als het moet ook kort, bondig en verstaanbaar – toch echt mijn sterkte zijn.

Ik schrijf graag. Of beter: ik vertel graag schriftelijk. Van mijn reisverhalen in Far Out (zie www.farout.be) tot doldwaze trips in het Mount Coachtraject (zie www.mountcoach.be) en diezelfde avonturen in een nog mooier jasje in het ledenblad van de Klim- en BergsportFederatie (zie www.klimenbergsportfederatie.be); de fenomenale uitzichten die ik op menig berg of avontuur kon genieten, leg ik vast in beeld en woord. Ik neem de lezer mee op sleeptouw, knoop hem mee in mijn gordel en sleur hem mee over berg en gletsjer. Kortom: wie mijn verhalen leest, krijgt de kans om mee te genieten van het schouwspel dat ik als jonge alpinist, globetrotter en avonturier beleven kan.
Ook in het professionele leven heb ik dat schrijven steeds opgezocht: een job als stadsreporter bij Het Nieuwsblad, even in de Public Relations & Tactical Marketing, zelfs wat langer als Documentatieschrijver bij SD Worx, … Als ik maar schrijven kon! Maar de gewaagde sprong naar het zelfstandige? Om echt over mijn avonturen te schrijven en er mijn brood mee te verdienen? Dat was toch allemaal wat te spannend…

En wat maakt dat NU van Roel?

Wel, toen ik in 2017 in een diepe put viel (meer daarover in deze blogpost), heb ik mezelf enkele diepgaande vragen gesteld. Mezelf en het leven in vraag gesteld, als het ware. Al klimmend uit die put heb ik bepaald wat ik graag doe, wat voor mij essentieel is en wat “mooi meegenomen”, en welke dingen zelfs totaal niet noodzakelijk zijn om gelukkig of content te zijn. Te lang heb ik mijn doelen afgesteld op de verwachtingen van anderen; zowel “het kopiëren van iemand anders’ plan” als “doen wat mensen van mij verwachten”, maar ook “doen wat de maatschappij verwacht”. Carrière maken. Een huis kopen. Opwerken in je bedrijf. Presteren.

Al dat gedoe zet ik stop in 2018. Ik geraakte met behulp van vrienden en familie maar ook vooral dankzij Vega uit de put, maakte werk van die Canadese droom, boekte een vliegticket voor ons allebei en de bal ging aan het rollen. Gedaan met carrière, verwachtingen en verplichtingen. Tijd voor ruimte, vrijheid, geluk en “mijn goesting”.

Dus over enkele maanden kan ik zeggen: ik ben Roel, avonturier, freelance schrijver  / copywriter / journalist, eigenaar en bewoner van een mobiel huisje / kantoor en beste maatje van mijn reisgezel en partner in crime Vega. En als ik met dat freelance schrijven en wat sporadische seizoensarbeid mijn nomadenbestaan kan financieren? Dan heb ik voldoende om mijn zoektocht naar het geluk op mijn manier te doen.

Volg ons ook op:

  

Vooral geïnteresseerd in de avonturen van dat schattig woefke? Volg dan de Instagramaccount van Vega: